Kitap okurken zekice bir şeylerle karşılaştığımda eğleniyorum.
Ve Murat Menteş beni ziyadesiyle eğlendiriyor. Dublörün Dilemması kitabından aldığım bu yazısı da öyle. Özellikle sonlara doğru. :)
“…
Benim durup dururken “Bu genç yaşta” şadırvanlara, mescitlere koşmam, aile içinde huzursuzluğa neden oldu. Sakal bırakmam hiç hoş karşılanmadı.
…
Başlangıçta ev halkına durumu açıklamamıştım. Bana neler olduğunu anlayamıyorlardı. Küçük halamın kocası Eşber Enişte’nin uzman görüşü doğrultusunda, uyuşturucu kullandığımdan şüphelendiler! … Ne de olsa belirtiler aynıydı!
Uyuşturucu kullanan bir gencin arkadaş çevresi değişir: Sık sık Erenköy’deki dergâha gidiyordum. Partilere uğramıyordum. Oysa eskiden şöyle bir görünürdüm…
Aile ilişkileri azalır, odasında yalnız kalmayı tercih eder: Aile toplantılarına katılmıyordum. Tatile de çıkmamıştım. Misafirlere hoşgeldiniz bile demez olmuştum.
Okul başarısı ve okula devamı azalır: Okula zaten pek gitmezdim. Bu yıl da başka bir fakülteye geçmiştim. Ne olacaktı benim halim?
Daha fazla para harcadığı görülür: Bizimkiler bunu ölçecek durumda değillerdi. Bir-iki önemli yatırım yapmıştım tabii. Şeyhnâme’nin taş baskı bir nüshasını satınalmıştım. Sahîh-i Buharı, Elmalılı Hamdi Yazır’m tefsiri, Hayat-üs Sahabe gibi bazı lüzumlu kitaplar edinmiştim.
Gün içinde bazen neşeli, sakin, bazen öfkeli, saldırgan davranışlar sergilediği gözlenir: İnsanlık hali. Doğum günümü hatırlayıp sürpriz bir kutlama düzenlemişlerdi. Kadehler benim şerefime kaldırıldığında biraz köpürdüm. Mankenlik ajansından teklif alan kuzinimi, Porche’sini beğenime sunan dayımı, Bodrum’da süper bir ‘beach club’ keşfettiğini söyleyen teyzemi… terslemiştim.
Gözleri kanlanır: Okumam gereken kitapların sayısında ciddi bir artış olmuştu.
Uyuşturucu kullanan genç bitkindir: Bitkin benim göbek adımdı. Dünyaya geldiğimde de bitkindim. Ailem yeni fark ediyordu.
Dalgındır: Ezberlemem gereken ayetler vardı.
Uyuklar: Yanılıyorlardı. Sadece çevremdeki görüntülerin bir kısmına bakmaktan vazgeçmiştim.
Uyumakta güçlük çeker: Sabah namazına kalkıyordum.
Konuşma zorlukları yaşar: Çenebaz biri değildim zaten. Soruları da cevaplamaz olmuştum, o ayrı…
Bir gün Eşber Enişte beni karşısına aldı: “İbrahim, son zamanlarda sen… çok değiştin.”
“Hangimiz değişmiyoruz ki enişte; hayat bu.”
Şu cümledeki polisiye tada bakın: “Fakat sen biraz, nasıl desem, aşırı uçlara kaçıyorsun İbrahim.”
…”
Murat Menteş d. 1974, İstanbul, Türk şair ve romancıdır. Bisiklet tamiriyle uğraştı.
2009’un Ağustos ayından bu yana Star gazetesinde röportajları yayınlanmaktadır. Samed Karagöz ile Klark adında kültür sanat programı yapmışlardır. 2009’da yayımlanan Korkma Ben Varım adlı romanı, Türkiye Yazarlar Birliği tarafından roman dalında ödüle layık görülmüştür.
Yazı hayatına afilifilintalar.com sitesinde ve Yeni Şafak gazetesinde devam etmektedir.
-Saliha
il mio caffè 